Лекарите му дадоа три месеци живот, а денес ја гази својата десетта деценијa.
Дека не постои смрт без суден ден најдобро докажува виталниот Златиборац, за кој се вели дека има девет животи. Милојко Јездимировиќ сега е во десеттата деценија од животот, живее во село Семегњево и самиот ја обработува градината и чува овци и кокошки.
Меѓутоа, пред неколку децении животот му го дал првиот тежок тест, а тој е еден од еден милион што го преживеал.
„Додека работевме на изградба на подземна воена фабрика во Ужице, ме удри камион кипер и целосно ја разнесе левата страна од телото. Срцето потоа се пресели од левата страна на десната страна.
Кога лекарите ме примија во болница, не можеа да поверуваат што гледаат со очи.
Подоцна ми рекоа дека само се обидуваат да ме спасат, но мислеа дека нема да живеам долго. Меѓутоа, по три месеци, јас целосно се опорави и си отиде дома, здрав и жив“, вели за РИНА Милојко од Златибор.
Иако го советувале да биде внимателен и умерен во извршувањето на физичките задачи поради несреќата што го снашла, на овој Златиборац тоа не му било грижа. Направи сè и заглави таму каде што ќе избегнуваат да одат тие што немаа таква несреќа.
“Бев војник, завршив курсеви за скијање, саботажа и падобранство. Откажувањето никогаш не ми беше опција. Направив се и токму тоа ме спаси. Мислам дека колку повеќе човек се жали и колку повеќе се заштитува, толку полошо тој добива. Најдобро е да се соочиш лице в лице со непријателот и да го победиш“, додава овој витален старец.
Кога веќе имал повеќе од половина век, го зафатиле и други здравствени проблеми. Ги оперирал жолчното кесе и цревата, а пред триесет години лекарите повторно го отпишале, но тој не се откажал.
„Никогаш не плачев, само тоа еднаш во болницата во Ужице кога не сакаа да ме оперираат, а јас умирав од болки. Ми велат, не можеме да те оперираме затоа што не знаеме дали ќе преживеш, реков оперирајте ме на моја одговорност. И еве ме денес меѓу живите“, искрено изјави Милојко.
Откако завршил во болница бидејќи изел три прскани домати, решил да засади сопствена градина на имотот во село Семегњево и да јаде локална храна.
„Можам да ги јадам доматите без да ги измијам, бидејќи ја завршив инфузијата поради прсканите, никогаш повеќе не ги пробав од продавница, имам и пластеник, неколку овци и кокошки, засадив и компири кои ги се ископав.
Баба ми почина, а децата, иако се секогаш тука ако ми треба нешто, не сакам да ги оптоварувам со помош кога можам сам да направам се.
Едвај ја се спасив од Короната, но и тогаш не сакав да одам во болница и сам се излечив“, рече овој дедо со девет животи и конечно со ја сподели тајната на својот долг живот.
„Движете се многу, вежбајте умерено и внимавајте што јадете. Не грижите се за ситниците“, вели издржливиот старец од Златибор.
